• Wielu z nas na pewno zmaga się ze stresem na co dzień – czy to długotrwałym spowodowanym choćby pracą bądź szkołą, czy to jednorazowym, który może być wywołany na przykład egzaminem na prawo jazdy lub ślubem przyjaciółki. Bez względu na przyczynę, dobrze jest zwalczać stres, ponieważ może on bardzo negatywnie oddziaływać na nasz organizm, co może objawiać się zarówno wewnątrz niego, jak i na zewnątrz. Jest z pewnością wiele sposobów na pozbycie się tego dobrze nam znanego nieprzyjemnego uczucia w brzuchu i zrelaksowanie się, ale zdecydowanie najszybszym i najbardziej skutecznym okazują się leki uspokajające.
    Jak działają środki uspokajające?

    Środki uspokajające to grupa leków, które działają poprzez modyfikację niektórych połączeń nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym z mózgiem. W ten sposób spowalniają one aktywność mózgu, rozluźniając całe ciało. Ludzie używają tych leków, aby pomóc im się uspokoić, poczuć się bardziej zrelaksowanym i lepiej spać.

    Uszczegóławiając, leki uspokajające powodują, że neuroprzekaźnik zwany kwasem gamma-aminomasłowym, w skrócie GABA, działa w godzinach nadliczbowych. GABA odpowiada za spowolnienie mózgu. Podnosząc poziom aktywności w ośrodkowym układzie nerwowym, środki uspokajające pozwalają GABA wywierać znacznie silniejszy wpływ na aktywność mózgu, niż ma on zazwyczaj.

    Typy leków uspokajających

    Poniżej znajduje się lista środków uspokajających, po które ludzie najczęściej sięgają:

    Barbiturany – pomagają złagodzić niepokój i leczyć napady padaczkowe.

    Benzodiazepiny – leczą różne stany, w tym:

    • atak paniki
    • bezsenność
    • drgawki
    • depresja
    • bolesne skurcze mięśni

    Leki nasenne – znane również jako leki nasenne niebenzodiazepinowe lub leki Z. Są podobne do benzodiazepin, ale powodują mniej skutków ubocznych. Lekarze zazwyczaj stosują środki nasenne w leczeniu zaburzeń snu.

    Leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji – niektóre z nich mają właściwości uspokajające i są przydatne w leczeniu łagodnych problemów ze snem.

    Oczywiście leki uspokajające na dzielą się na zarówno te łagodne, które nie powodują znaczących skutków ubocznych oraz te mocniejsze, przed których zażyciem najlepiej skonsultować się z lekarzem specjalistą. Do najłagodniejszych środków uspokajających należą zdecydowanie te na bazie ziół. Są idealne dla młodych osób, którym w życiu często towarzyszy stres. Do najpopularniejszych ziół uspokajających należą:

    • korzeń kozłka – korzeń waleriany
    • melisa
    • szyszki chmielu
    • ziele passiflory – ziele męczennicy
    • lawenda
    • ziele dziurawca

    Wiele leków uspokajających jest dostępnych tylko na receptę, przez swój silny wpływ na organizm. Jednak większość z nich można z łatwością dostać w aptece od ręki, ponieważ są generalnie bezpieczne i łagodne.

    Efekty uboczne przyjmowania leków uspokajających

    Leki na uspokojenie mogą mieć zarówno krótko-, jak i długoterminowe skutki uboczne. Występują one najczęściej, gdy przyjmujemy ich zbyt dużą dawkę w zbyt krótkim odstępie czasowym. Pamiętaj, aby zawsze zażywać leki zgodnie z zaleceniami lekarza lub od producenta znajdujące się na dołączonej ulotce.

    Niektóre z natychmiastowych skutków ubocznych, które możesz zauważyć, obejmują:

    • senność
    • zawroty głowy
    • rozmazany obraz
    • niemożność widzenia głębi lub odległości tak dobrze jak zwykle (zaburzona percepcja)
    • wolniejszy czas reakcji na rzeczy wokół ciebie (upośledzony refleks)
    • wolniejszy oddech
    • nieodczuwanie tak dużego bólu jak zwykle
    • problemy z koncentracją lub myśleniem (zaburzenia funkcji poznawczych)
    • wolniejsze mówienie lub bełkotanie

    Jeśli pojawiają się takie efekty uboczne, należy przerwać zażywanie leku i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

    Natomiast długotrwałe stosowanie środków uspokajających może prowadzić do następujących działań niepożądanych:

    • częste zapominanie lub utrata pamięci (amnezja)
    • objawy depresji, takie jak zmęczenie, poczucie beznadziejności lub myśli samobójcze
    • dysfunkcja wątroby lub niewydolność wątroby spowodowana uszkodzeniem tkanki lub przedawkowaniem
    • rozwijanie uzależnienia od środków uspokajających, które może prowadzić do nieodwracalnych skutków lub objawów odstawienia, zwłaszcza jeśli nagle przestaniesz je stosować

    Ryzyko uzależnienia

    Uzależnienie może być trudne do rozpoznania. Najbardziej wyraźnym objawem jest to, że nie możesz przestać myśleć o zażyciu leku. Może to być wyraźniejsze, gdy kompulsywnie myślisz o leku, gdy masz jakiekolwiek objawy związane ze stanem, w którym go używasz i myślisz, że używanie go to jedyny sposób, w jaki będziesz w stanie sobie z tym poradzić. W takich przypadkach twoje zachowanie i nastrój mogą zmienić się natychmiast (często negatywnie), gdy zdasz sobie sprawę, że nie możesz tego mieć od razu. Niektóre z tych objawów, zwłaszcza zmiany nastroju, mogą wystąpić natychmiast. Aby zapobiec uzależnieniu przyjmuj tylko takie dawki, jakie są zalecane. Jeśli natomiast zobaczysz u siebie objawy uzależnienia udaj się do lekarza rodzinnego bądź psychologa, którzy pokierują twoje dalsze leczenie psychiatryczne i stopniowe odstawianie leku.

    Udostępnij